-
1 odczep|ić
pf — odczep|iać impf Ⅰ vt (odłączyć) to uncouple [wagon, lokomotywę]; to unfasten [linę, spadochron]; (wypiąć z haka) to unhook; (wysupłać, odmotać) to unhitch- odczepił łódkę od pala he unhitched the boat from the poleⅡ odczepić się — odczepiać się [wagon, lokomotywa] to uncouple; [flaga, plandeka] to become unfixed- jacht odczepił się w czasie burzy the yacht slipped her moorings during the stormⅢ odczepić się pot. 1. (uwolnić się) to rid oneself (od kogoś/czegoś of sb/sth); (przestać się zajmować) to leave alone (od kogoś/czegoś sb/sth)- zespół nie mógł się odczepić od fanów the band couldn’t rid themselves of their fans- zabłąkany pies nie chciał się ode mnie odczepić a stray dog didn’t want to leave me alone2. pot. (zostawić) odczep się wreszcie! leave me alone, will you! pot.- proszę się ode mnie odczepić! get off my back! pot.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > odczep|ić
См. также в других словарях:
odczepić — dk VIa, odczepićpię, odczepićpisz, odczepićczep, odczepićpił, odczepićpiony odczepiać ndk I, odczepićam, odczepićasz, odczepićają, odczepićaj, odczepićał, odczepićany «oddzielić, odłączyć coś przyczepionego, przymocowanego; odpiąć, odwiązać»… … Słownik języka polskiego
